അയാളും ഞാനും തമ്മിൽ

താങ്ങാനാരുമില്ലായ്കയാൽ

തളർച്ചഭാവിക്കാനാകാതെ

തനിച്ചിരിക്കുന്നൊരാളെ

ഞാനറിയുന്നുണ്ട്.

ഉള്ളിലേക്കുള്ളിലേയ്ക്ക്

വേവാഴ്തിയ ഗ്രീഷ്മം

ശിലാഹൃദയം കൊടുത്തത്

കാണുന്നുണ്ട്.

ശില്പമായ് കണ്ടെടുക്കപ്പെടാത്ത

ശിലയുടെ ധ്യാനാതപം

പൊള്ളിക്കുന്നുണ്ട്.

വരാത്ത വർഷത്തിന്റെയും

മിന്നലെയ്ത മേഘത്തിന്റേയും കൗര്യം

അനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്.

ചുംബിക്കാതെ പിരികയാൽ

മുറിവായിത്തുടരുന്ന

ചുണ്ടുകളുടെ പിടച്ചിൽ പേറുന്നുണ്ട്.

മാപിനികൾ കുറിക്കാത്ത

ഏകാന്തതയുടെ അർത്ഥാന്തരങ്ങൾ

ഞാൻ പഠിച്ചത്

അയാളിൽ നിന്നാണ്.

ഇപ്പോൾ

നേരം തെറ്റിയവന്റെ നിസ്സഹായതകളിൽ

അയാളെയും എന്നെയും

എനിക്ക് മാറിപ്പോകുന്നു.