Tuesday, November 26, 2013

അവ്യക്തം

 അപര്‍ണ്ണയുടെ  Blurred Visions ന്റെ തര്‍ജ്ജമ

വരയ്ക്കുക എന്നാജ്ഞ.

നേരെയാകണം വര.
കറുപ്പില്‍ ഇടത്തോട്ട്
വെളുപ്പില്‍ വലത്തോട്ട്.

അയത്നമനുസരിച്ച-
തിശയിച്ചെന്‍ വര.

കറുപ്പും വെളുപ്പുമായ്‌
മരത്തെ വരക്കുക.

ആജ്ഞകള്‍ തുടരുന്നു

ചായങ്ങളൊക്കെയും തിരിച്ചു കൊടുത്തു ഞാന്‍
തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍ നിറഞ്ഞൂ കണ്ണുകള്‍
കറുപ്പും വെളുപ്പുമായ്
എങ്ങനെ? മരത്തെ ഞാന്‍?

ഗാധത്തിലഗാധത്തില്‍
പ്രായപ്പകര്‍ച്ചകളില്‍
വേരുകള്‍ നിത്യചാരികള്‍.

പച്ചയായ് മഞ്ഞയായ് കാവിയായ്
നിറങ്ങളൊക്കെയും  കെട്ടിപ്പുണര്‍ന്നുടല്‍.

കാറ്റത്തുലയണോ
കാതല്‍ കടുക്കണോ
അനിശ്ചയം ചില്ലകള്‍.

വാസന്തശരത്തുകള്‍
കുഴക്കുന്ന ഇലകള്‍.

പാപപുണ്യങ്ങളെ പങ്കിട്ട്‌ കായകള്‍.

പറയുകെങ്ങനെ
വെറും കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും
ഞാന്‍ വരക്കും സാകല്യം?

മങ്ങിയ കാഴ്ച്ച കൊണ്ട്
ജീവിതം വരയ്ക്കാതെ
ആകയാല്‍ അകലേക്ക്
പോകുന്നൂ സുഹൃത്തേ ഞാന്‍.

6 comments:

ajith said...

കൊള്ളാം. മൂലകവിതയും വായിച്ചു

ബൈജു മണിയങ്കാല said...

നന്നായിരിക്കുന്നു തര്ജമയുടെ ലാഞ്ചന ഇല്ലാതെ ഒരു നല്ല രചന

Pinnilavu said...

കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും

സൗഗന്ധികം said...

ആശയം വ്യക്തം

നല്ല കവിത
സന്തോഷവും,സമാധാനവും നിറഞ്ഞ ക്രിസ്തുമസ്സും,പുതുവത്സരവും നേരുന്നു.

ശുഭാശംശകൾ...


Anonymous said...

Good one

Anonymous said...

Good one

Blog Archive